ตอน 2 : (หลิน หลานสาวของยุทธ )

....หลินเป็นหลานสาวคนสวยของยุทธ ครอบครัวของเธอนั้นอยู่ติดกับบ้านของยุทธและนัฐถิยา เธอมักจะมาทานข้าวบ้าง ว่ายน้ำบ้าง หรือในบางครั้งก็มานอนค้างเลยตั้งแต่เด็กในบ้านของยุทธตั้งแต่ก่อนที่ยุทธอาของเธอจะแต่งงานกับนัฐถิยา ซึ่งการทำงานของทั้งสองสาวน้อยผู้นี้ไม่ค่อยยินดีเท่าไรนักเพราะเธอหลงไหลในตัวอาของเธออยู่ไม่น้อยแต่ก็ต้องทำใจ หลินยังคงเรียนอยู่ในมหาฯลัย แห่งหนึ่ง เธอเป็นคนหนึ่งที่มีความสวยโดดเด่น และเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มทั้งรุ่นเดียวกัน รวมทั้งอาจารย์หนุ่มเล็กหนุ่มใหญ่ทั้งหลาย ด้วยความเป็นคนไม่ถือตัวทำให้เธอมีเพื่อนมากมาย หนึ่งในนั้นมี นายยอด ซึ่งเป็นชายคนหนึ่งที่แอบปลื้มเธออยู่ไม่น้อย แต่ด้วยความจนทำให้ยอดไม่กล้าจะใฝ่สูงเกินตัว เพราะลำพังตัวเขาก็มีรายได้จากการทำงานพิเศษบ้างเพื่อเลี้ยงตัว และเป็นค่าใช้จ่าย ในส่วนค่าเล่าเรียนนั้นยอดได้ทุนจากบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งซึ่งเห็นความสามารถที่โดดเด่นในตัวของเขา และเมื่อจบเขาก็สามารถทำงานได้ในทันที สิ่งที่เขาต้องการคือ ต้องออกจากชีวิตในสลัมให้ได้ หลินนั้นได้รับการช่วยเหลือเรื่องการเรียนจากยอดนั้นอยู่สม่ำเสมอ และทำให้ทั้งคู่นั้นสนิทกันและเป็นกันเองอย่างดี หลินคอยช่วยเหลือเรื่องค่าใช้จ่ายบ้าง เพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนที่เธอไว้ใจมากคนหนึ่ง จนใครๆ เห็นพ้องต้องกันว่าสองคนนี้คงเป็นแฟนกันแน่ แต่ยอดไม่เคยแสดงออกเพราะเขากลัวหลินจะรังเกียจเพราะเขาจนนั่นเอง

...หลังวันงานแต่งงานระหว่างยุทธและนัฐหนึ่งวัน เธอได้รับมอบหมายจากเพื่อนให้ทำรายงานฉบับหนึ่งเพื่อเสนออาจารย์ ซึ่งต้องเดินทางไปเก็บข้อมูลแถวที่พักของยอด

“ยอด ตกลงวันเสาร์นี้นัดเจอกันที่ไหนดีล่ะ เรารู้จักบ้านนายเลยนะ” หลินเอ่ย

“เอายังงี้นะครับคุณหลิน เจอกันที่ร้านกาแฟอาแปะหน้าปากซอยทางเข้าชุมชนนะครับ สัก เก้าโมงเช้าเป็นไงครับ”

“ตกลงตามนี้นะ แล้วเจอกัน วันนี้หลินกลับก่อนนะจะไปธุระกับแม่หน่อยน่ะ แล้วเมื่อไหร่จะเลิกเรียกคุณเสียทีนะเธอนี่” หลินกล่าวลา

“ให้ผมเรียกอย่างนี้ดีแล้วล่ะครับ เอาเป็นว่าเจอกันวันเสาร์ครับ สวัสดีครับ”

....ยอดนั้นรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่คุณหลินของเขาจะไปที่บ้านของเขา แต่ก็อดไม่ได้ที่จะกังวลเพราะบ้านของเขานั้นมันช่างเก่าและไม่หรูหราเป็นที่สุด แต่ใจก็นึกภาวนาให้ถึงวันเสาร์ไวๆ เมื่อถึงวันเสาร์หลินแต่งตัวทะมัดทะแมง เสื้อเชิ๊ตแขนยาวสีขาวกับกางเกงยืน ซึ่งมันทำให้เธอดูสวยสง่า เพราะมันช่างเข้ากับทรงผมที่เหยียดยาว เรียวขาที่ได้สัดส่วน พูดได้ว่าหนุ่มใดได้เห็นต้องมองเธอตาค้างทีเดียว และเธอก็ออกจากบ้านหลังจากได้รับอาหารเช้าจากแม่ของเธอแล้ว

“หนูไปนะคะแม่ วันนี้ต้องทำรายงาน ต้องไปเก็บรายละเอียดตั้งแต่เช้าหน่อย อาจจะกลับเย็นๆนะคะ” หลินกล่าวลาแม่เธอ และขับรถคันงามออกไป เธอมาถึงบริเวณชุมชนซึ่งเป็นที่อยู่ของยอดเพื่อนของเธอ และหลังจากที่เธอหาที่จอดรถเรียบร้อย เธอก็เดินหาร้านกาแฟที่นัดกับยอดเอาไว้ ซึ่งเมื่อมาถึงร้านกาแฟปรากฏว่า นายยอดนั้นได้มารอรับเธออยู่แล้ว ซึ่งเมื่อยอดเห็นหลินเพื่อนสาวแสนสวยเท่านั้นก็ยิ้มอย่างออกหน้าออกตา พร้อมเอ่ยทักทันที

“สวัสดีครับคุณหลิน วันนี้คุณหลินสวยเหลือเกินครับ” ยอดกล่าวทัก คำทักของเขาทำให้หลินถึงกับหน้าแดงก่ำด้วยความอาย

“แหมยอดเธอเนี่ยหยอดคำหวานให้เราแต่เช้าเลยนะ แล้วมารอนานหรือยัง” หลินถามต่อ

“ไม่นานหรอกครับ สักครู่นี่เอง” ยอดกล่าวต่อ

“ไอ้ยอดเอ็งก็บอกเขาไปสิวะ เอ็งมารอตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่เลย ฮ่า ฮ่า” เสียงอาแปะตะโกน

ออกมา

“โธ่แปะ ไม่ต้องบอกก็ได้น่า ไปขายของต่อเถอะ ผมไปล่ะ” ยอดนั้นอายสุดขีดจึงตัดบท

“ไปกันเถอะครับ เดี๋ยวจะสาย รายงานจะไม่เสร็จนะครับ” ยอดบอกหลินต่อ

“ดีเหมือนกัน ไปเลยเถอะหลินจะได้กลับบ้านไม่ค่ำไปนักเดี๋ยวแม่เป็นห่วง”

....จากนั้นทั้งคู่จึงเดินเข้าไปในชุมชนเพื่อทำการเก็บข้อมูลเพื่อทำรายงานต่อไป ซึ่งยอดได้พาไปตามสถานที่ต่างๆ ที่ทั้งคู่ต้องการและเพื่อสัมภาษณ์คนที่ต้องการ ซึ่งแต่ละที่ก็จะมีคนที่ยอดรู้จักไปเสียเกือบทุกที่ และแต่ละที่ก็ทำให้หลินต้องอายบ้าง เขินบ้างจากการแซวของแต่ละคนที่เข้าใจว่าทั้งคู่คงเป็นแฟนกันอย่างแน่นอน

เวลาผ่านไปจนบ่ายคล้อย เมื่องานเสร็จลง

“เอาล่ะวันนี้เสร็จแค่นี้แล้วล่ะ คงพอสำหรับเสนออาจารย์นะ ยอดว่าไหม” หลินถาม

“ครับ คิดว่าพอ แต่ตอนนี้ผมคิดว่าคุณหลินควรจะกลับได้แล้วครับเพราะฝนใกล้จะตกแล้วครับ” ยอดเอ่ยด้วยความเป็นห่วง และไม่ทันขาดคำ ฝนก็เริ่มเทลงมาอย่างแรง ซึ่งทำให้ทั้งคู่ต้องหลบฝนพันวัน

“คุณหลินเข้าไปหลบฝนในบ้านผมก่อนดีกว่าครับ อยู่ข้างหน้านี้เองครับ อยู่ตรงนี้เปียกหมดแน่ครับ” ทั้งคู่จึงวิ่งฝ่าสายฝนไปหาบ้านของยอด ซึ่งอยู่ห่างไปประมาณไม่เกิน 5 หลัง เมื่อทั้งคู่เข้าสู่บ้านเรียบร้อย ยอดจึงเปิดไฟ ซึ่งเป็นหลอดไส้ธรรมดา และด้วยความที่ไม่สามารถเปิดหน้าต่างได้มันจึงเหมือนกับว่าอยู่ในตอนกลางคืน หลินนั้นเนื้อตัวเปียกไปหมดเพราะฝนนั้นเม็ดใหญ่มาก และตกแรง เสื้อของเธอที่เป็นสีขาวจึงเปียก และแนบกระชับกับเรือนร่างทำให้เห็นยกทรงที่ปิดกันอกที่อวบอิ่มเท่านั้น ยอดนั้นเมื่อหันมาเจอจึงถึงกับมองด้วยความตกตะลึง

ซึ่งเมื่อหลินรู้ตัว เธอจึงรีบปิดป้องทันใด

“ยอด เธอมองอะไรน่ะ ห้ามมองนะ ฉันอาย” หลินบอกเสียงดุ

.....ยอดนั้นในตอนนี้เขาตกอยู่ในห้วงของภวังค์เสียแล้ว เขาเดินไปหาหลินเพื่อนสาวอย่างลืมตัว ซึ่งหลินเองก็ทำอะไรไม่ถูกแต่ไม่กล้าร้องออกมา ตัวเธอแข็งทื่อ ไม่มีแรงแม้แต่จะขยับหนี

....ทันใดที่ยอดถึงตัวหลิน เขาก็ดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอด และก้มลงประกบปากจูบไปที่ปากบางสวยของหลินอย่างแผ่วเบา และกลายเป็นบดเบียดในไม่ช้า ลิ้นของเขาสอดเข้าไปหาความชุ่มชื้นข้างในสองมือประคองอยู่ที่สองแก้มของเพื่อนสาวอย่างบรรจง หลินนั้นเมื่อได้รับการประทับจูบอย่างนุ่มนวลก็ถึงกับอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมแขนของเขา โดยไม่มีอาการขัดขืนแต่อย่างใด และเริ่มที่จะจูบตอบเขาไปบ้าง ที่จริงแล้ว หลินนั้นไม่เคยรังเกียจยอดเลยที่จน แต่เพราะยอดนั้นค่อนข้างเป็นคนสุภาพและมีน้ำใจ ทำให้เธอชื่นชมและไว้ใจเป็นอย่างยิ่ง แต่วันนี้ผิดกัน เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงปล่อยให้เขาล่วงเกินเธอได้ขนาดนี้ ยอดยังไม่ยอมถอนปากออก แต่พยุงตัวหลินไปหาที่นอนที่เป็นแค่เสื่อเท่านั้น และดันตัวเธอลงนอน โดยที่หลินเองก็ทำตามอย่างว่าง่ายเช่นกัน

“อืมม์…นี่หรือรสจูบจากผู้ชาย” หลินคิด ยอดถอนจูบออก พร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า

“เป็นของผมนะครับคุณหลิน” จากนั้นก็ไม่พูดต่อ ซึ่งหลินเองตอนนี้ไม่สามารถตอบอะไรได้ทั้งนั้นเพราะเธออ่อนไปหมดทุกส่วนสัด ก็ได้แต่ปล่อยให้เขาทำอะไรก็ได้ตามแต่เขาต้องการเท่านั้น ยอดจึงเริ่มใหม่จากซอกคอ มือทั้งสองข้างช่วยกันปลดกระดุมเสื้อของหลินออกทีละเม็ดจนหมด และดึงมันออกมาจาก ซึ่งมันทำให้เห็นฐานอกที่อวบอิ่มพอมือ อยู่ในบราเซียตัวน้อยนั้น มือเขาตะปบลงไปอย่างลืมตัวพร้อมกับคลึงเคล้นไปมาอย่างหลงใหล

“ อุ้ยยอด…. “ หลินอุทานออกมาเมื่อเธอได้รับสัมผัสเช่นนั้น ซึ่งไม่เคยมีชายใดเคยทำอย่างนี้มาก่อน มือของเขาค่อยสอดไปด้านหลัง เพื่อปลดตะขอยกทรงออก และเมื่อมันเผยอออกมา ยอดถึงกับต้องมองอย่างไม่กระพริบตา ร่างกาย เผยให้เห็นเนินอกอวบสล้าง ลายลูกไม้บนเนินอกไม่สามารถปกปิดความขาวนวล และหัวนมของหลินที่ชูชันออกมาอย่างเด่นชัด หัวนมเม็ดเล็กสีแดงออกชมพูระเรื่อ บนยอดอกกระเพื่อมขึ้นลงตามการหายใจ เพราะมันช่างสวยเสียเหลือเกิน เขาก้มลงประกบกับติ่งเนื้อสีชมพูเรื่ออย่างจงใจ ซึ่งมันทำให้หลินถึงกับต้องแอ่นอกรับการกระทำนั้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ มือของเขาทั้งคลึงเคล้นหนักขึ้นเรื่อยๆ ปากนั้นเล่าใช่จะอยู่สุขมันช่างสร้างความปั่นป่วนให้กับหล่อนเสียเหลือเกิน ปลายยอดชูชันนั้นบ่งบอกให้รู้ว่าอารมณ์ของเธอนั้นปรวนแปรเพียงใด

“ อูยย์….ยอด ทำไมทำอย่างนี้กับหลิน” หลินอุทาน

ไม่มีเสียงตอบจากยอดอีกเช่นเคย ปากและลิ้นของเขาตอนนี้ลามเลียมาจนถึงหน้าท้องอันแบนราบขาวนวลของเธอ จนมาติดที่ขอบกางเกงยีนส์ที่ขวางกันอยู่ มือทั้งสองข้างของเขาเลื่อนลงมาจับที่สะโพกกลมกลึงไว้

“ ยอด…พอเถอะนะ หลินไม่ไหวแล้วมันรู้สึกยังไงไม่รู้ โอยยย.” หลินครางออกมาอีก

“ผมกำลังจะพาคุณหลินขึ้นสวรรค์ครับ ผมขอโทษที่ทำอย่างนี้ครับ ผมรู้ว่ามันไม่ดี แต่ผมหยุดตัวเองไม่ได้จริง ๆ ครับ คุณหลินให้ผมเถอะนะครับ คุณหลินของผม” ว่าแล้วเขาจึงทำงานของเขาต่อไป ปากของเขานั้น ตอนนี้ลามเลียอยู่ที่ส่วนกลางของร่างสาวสวย แต่เพียงภายนอกเท่านั้น ซึ่งแค่นี้มันก็ทำให้หลินบิดกายเร้า ๆ อยู่ไม่ขาดสาย เขาค่อย ๆ ปลอดกระดุมกางเกงยีนส์ออก และรูดซิปออกอย่างช้า ๆ และเมื่อเขาออกแรงเพื่อดึงมันออก มือน้อย ๆ ของหลินก็กลับดึงไว้ไม่ยอมให้เขาถอด

“ไม่ยอด อย่าทำฉันเลยนะ ขอร้องล่ะ” หลินร้องขอ

“ แล้วคุณหลินจะรู้สึกดีเองครับ ผมรับรอง” ยอดตื๊อต่อ ยอดจึงหันมาปลุกอารมณ์ของเพื่อนสาวที่อกอวบทั้งสองอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งขณะที่หล่อนเผลอนั้น เขาก็ค่อย ๆ ดันกางเกงยีนส์ออกทีละน้อยจนหลุดออก เผยให้เห็นบั้นท้ายของหล่อนอย่างชัดเจน ยอดพยุงตัวขึ้นพร้อมกับดึงกางเกงยีนส์ตัวนั้นออกอย่างนุ่มนวล ไม่รุนแรงแม้แต่น้อย เพราะกลัวเพื่อนแสนสวยจะตกใจ เมื่อกางเกงยีนส์หลุดออกไปแล้ว ก็เหลือแต่กางเกงในตัวจิ๋วที่ใส่อยู่เท่านั้น หลินถึงกับต้องปิดหน้า เพราะไม่เข้าใจตัวเองเช่นกัน ว่าทำไมถึงปล่อยให้เขาทำเช่นนั้น ยอดแกะมือเธอออกพร้อมกับประกบจูบอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้หลินตอบสนองอย่างดี

“ขอโทษนะครับคุณหลิน นึกว่าเอาบุญเถอะนะครับ” เขาคิด มือนั้นหาอยู่สุขไม่ มันได้เข้าไปหาส่วนกลางลำตัวของหล่อนเพื่อสำรวจสิ่งเร้นลับ เมื่อสัมผัสกับมันครั้งแรกจึงรับรู้ถึงความเปียกชื้นที่เกิดขึ้นกับตัวหลิน มันหาใช่น้ำจากฝนไม่ แต่เป็นหยาดแห่งความต้องการที่เกิดจากฝีมือของเขานั่นเอง มืออีกข้างที่เหลืออยู่จึงหันไปปลดกางเกงวอร์มของตัวเองออก และปล่อยน้องชายออกมาสู่ภายนอกทันที ซึ่งตอนนี้มันพร้อมอยู่แล้ว และเพื่อให้เธอรู้สึกคุ้นเคยกับมัน เขาจึงดึงมือน้อย ๆ ของหลินไปจับมันอย่างตั้งใจ เมื่อมือสัมผัส หลินถึงกับสะดุ้งเฮือก เพราะขนาดของมันทำไมถึงใหญ่อย่างนี้ และยิ่งยอดจับมือเธอเพื่อรูดมันขึ้นลงแล้วเธอก็ยิ่งรู้สึกเสียวซ่านมากขึ้น ใจหนึ่งก็อยากลอง อีกใจหนึ่งกลัวเสียเหลือเกิน

“เป็นของผมนะครับคุณหลิน” ยอดกล่าวซ้ำอีก แต่คราวนี้เขาแทรกตัวเขาไปในหว่างขาของเธอและบรรจงดึงปราการด่านสุดท้ายของหล่อนออก ซึ่งหลินเองก็ปล่อยให้เขากระทำเช่นนั้นอย่างว่าง่าย ตาเธอหลับพริ้ม ไม่กล้ามองสิ่งที่จะเกิดขึ้น ยอดนั้นสุดจะทนทานต่อความต้องการของเขา และเรือนร่างที่นอนเหยียดอยู่ตรงหน้านี้ช่างงดงามหมดจรดเสียกระไร เขาค่อย ๆ จ่ออาวุธของเขาเข้าสู่เป้าหมายอย่างแผ่วเบา และเพียงมันสัมผัสที่ปากทางเท่านั้น หลินถึงกับผวา ยันกายขึ้นไปด้านบน ซึ่งยอดเองนั้นก็ตามไปติด ๆ พร้อมกับค่อย ๆ ชำแรกความสาวเข้าไปทันที

“อึ๊บ..” เสียงของหล่อนอุทานออกมา เมื่อสิ่งแปลกปลอมนั้นได้แทรกเข้าไปในร่างกายเธอเสียแล้ว ถึงแม้มันยังเข้าไปได้ไม่เท่าไหร่เท่านั้น

“ อดทนหน่อยนะครับ ไม่เจ็บหรอก แล้วจะดีเอง” ยอดปลอบ จากนั้นจึงค่อย ๆ บรรจงทำงานของเขาต่อไป ซึ่งตัวยอดเองก็รับรู้ถึงความคับตื้อนั้นเช่นกัน หน้าสวยตอนนี้เหยเก เพราะความเจ็บแต่ไม่กล้าร้องออกมา เมื่อมันเข้าไปได้ถึงครึ่ง ยอดจึงหยุดพักพร้อมกับตะบบมือไปที่สองเต้าที่แอ่นรับมืออยู่แล้วอย่างแผ่วเบา พร้อมกับก้มลงดูดดุนปลายยอดทั้งสองข้างไปมา

“ อูยย์…ยอด ทำไมเป็นแบบนี้” หลินครางออกมา

“ เดี๋ยวดีเองครับคุณหลิน อูย…ของคุณหลินดีจริง ๆ ครับ” ยังไมทันที่หลินจะตอบ ยอดชายนายยอดจึงกระแทกอาวุธของเขาเข้าไปจนหมด หลินเองถึงกับตาเหลือก หน้ายาเหยเกร้องว้ายออกมาทันที เขาคาของเขาไว้สักพัก เพื่อให้หญิงสาวคลายความเจ็บปวดสักนิด จึงเริ่มทำงานช้า ๆ

“อูย..ซี๊ด.. ยอด หลินรู้สึกยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก” หลินครางระริก

“ผมจะทำให้นุ่มนวลที่สุดเลยครับ จนกว่าคุณหลินจะต้องการมากกว่านี้นะครับ คุณหลินคนดีของผม อูยย์ แน่นดีจังครับ” ยอดบอก ปากของเขาประจูบอีกครั้ง คราวนี้หลินตอบโต้อย่างดีทีเดียว มันจึงทำให้เขาลืมตัวโหมการทำงานอย่างหนักหน่วงขึ้นไปอีก

“โอยยย์ ทำไมรุนแรงอย่างนี้ยอด หลินไม่ไหวแล้ว”

“ผมก็ใกล้เหมือนกัน พร้อมกันนะครับ” จากนั้นเขาจึงดึงตัวขึ้นพร้อมกับเร่งทำงานอย่างเต็มที่ เพื่อให้ถึงจุดหมายที่รอมานาน

“โอยยยย์….” ทั้งคู่อุทานออกมาเกือบพร้อม ๆ กัน พร้อมกับสายธารที่พุ่งเข้าสู่ประตูสวรรค์อย่างรุนแรง ร่างของหลินกระตุกอย่างรุนแรง สักพักหนึ่งเพราะถึงจุดหมายเช่นกัน ยอดยังคงคาอาวุธของเขาอย่างนั้นสักพัก ปากประกบจูบหลินด้วยความหลงไหลเป็นที่สุด

“ ดีไหมครับคุณหลิน ”

“ ยอดไม่น่าทำกับหลินแบบนี้เลย โธ่” หลินตัดพ้อ พร้อมกับหลบหน้านายยอด เข้าไปสู่แผ่นอกของเขาทันใด แต่ในใจแล้วมีรู้สึกดีอย่างประหลาด

“ขอโทษครับ ผมรักคุณหลิน และพร้อมจะรับผิดชอบครับ ผมจะตั้งใจเรียน และทำงานสูง ๆ เพื่อคุณหลินจะไม่อายใครครับ ผมสัญญา” ยอดออดอ้อนต่อ จากนั้นยอดจึงถอนตัวออก พร้อมกับหันไปหาผ้าเช็ดตัวของเขา เพื่อเช็ดคราบเลือดที่เกิดจากการกระทำเมื่อสักครู่ และให้หล่อนไปอาบน้ำชำระร่างกายเสีย

...หลินกลับถึงบ้านอย่างอ่อนระโหยโรยแรง และไม่ได้ทักทายพ่อกับแม่ของเธอแต่อย่างใด ตรงขึ้นห้องนอนของเธอทันที ตอนนี้เธอรู้สึกระบมไปหมดทุกสัดส่วน ยากที่จะบรรยายได้ เพราะมันทั้งความสุขที่ได้รับจากยอด และความเจ็บปวดที่บังเกิดขึ้นในกามกิจนั้นเช่นกัน ที่จริงแล้วเธอไม่ได้รังเกียจยอดเลยสักนิด แต่ติดที่เธอนั้นก็มีชายในฝันของเธออยู่แล้วเช่นกัน

“โธ่ นี่เราทำอะไรลงไป ทำไมถึงปล่อยให้ยอดทำร้ายได้นะ แล้วจะเอาหน้าที่ไหนไปพบน้ายุทธได้ล่ะ” หลินคิดอยู่ในใจ อันที่จริงแล้วเธอหลงรักน้าของเธอเป็นที่สุด ที่เป็นความรักที่ไม่ใช่อากับหลานแต่เป็นอย่างชายหญิง ซึ่งคงเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน จากนั้นเธอจึงเผลอหลับไป จนถึงเช้าวันต่อไป

.... วันรุ่งขึ้นเธอไปมหาาลัยปกติเพื่อส่งงาน แต่วันนี้เธอเลี่ยงที่จะสนทนากับยอดตลอดเวลา จะคุยก็ต่อเมื่อจำเป็นเท่านั้นซึ่งก็เฉพาะที่มีปัญหาเรื่องรายงานเท่านั้น หลังจากเรียนเสร็จเธอก็กลับบ้านทันที ซึ่งยังความสงสัยให้กับเพื่อน ๆ เป็นอย่างมาก โดยเฉพาะยอดแล้ววันนี้เป็นวันที่แย่ที่สุดสำหรับเขาเลยทีเดียว

...........................................................................................