....หลินเป็นหลานสาวคนสวยของยุทธ
ครอบครัวของเธอนั้นอยู่ติดกับบ้านของยุทธและนัฐถิยา เธอมักจะมาทานข้าวบ้าง
ว่ายน้ำบ้าง
หรือในบางครั้งก็มานอนค้างเลยตั้งแต่เด็กในบ้านของยุทธตั้งแต่ก่อนที่ยุทธอาของเธอจะแต่งงานกับนัฐถิยา
ซึ่งการทำงานของทั้งสองสาวน้อยผู้นี้ไม่ค่อยยินดีเท่าไรนักเพราะเธอหลงไหลในตัวอาของเธออยู่ไม่น้อยแต่ก็ต้องทำใจ
หลินยังคงเรียนอยู่ในมหาฯลัย แห่งหนึ่ง เธอเป็นคนหนึ่งที่มีความสวยโดดเด่น
และเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มทั้งรุ่นเดียวกัน
รวมทั้งอาจารย์หนุ่มเล็กหนุ่มใหญ่ทั้งหลาย
ด้วยความเป็นคนไม่ถือตัวทำให้เธอมีเพื่อนมากมาย หนึ่งในนั้นมี นายยอด
ซึ่งเป็นชายคนหนึ่งที่แอบปลื้มเธออยู่ไม่น้อย แต่ด้วยความจนทำให้ยอดไม่กล้าจะใฝ่สูงเกินตัว
เพราะลำพังตัวเขาก็มีรายได้จากการทำงานพิเศษบ้างเพื่อเลี้ยงตัว และเป็นค่าใช้จ่าย
ในส่วนค่าเล่าเรียนนั้นยอดได้ทุนจากบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งซึ่งเห็นความสามารถที่โดดเด่นในตัวของเขา
และเมื่อจบเขาก็สามารถทำงานได้ในทันที สิ่งที่เขาต้องการคือ
ต้องออกจากชีวิตในสลัมให้ได้
หลินนั้นได้รับการช่วยเหลือเรื่องการเรียนจากยอดนั้นอยู่สม่ำเสมอ
และทำให้ทั้งคู่นั้นสนิทกันและเป็นกันเองอย่างดี
หลินคอยช่วยเหลือเรื่องค่าใช้จ่ายบ้าง
เพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนที่เธอไว้ใจมากคนหนึ่ง จนใครๆ เห็นพ้องต้องกันว่าสองคนนี้คงเป็นแฟนกันแน่
แต่ยอดไม่เคยแสดงออกเพราะเขากลัวหลินจะรังเกียจเพราะเขาจนนั่นเอง
...หลังวันงานแต่งงานระหว่างยุทธและนัฐหนึ่งวัน
เธอได้รับมอบหมายจากเพื่อนให้ทำรายงานฉบับหนึ่งเพื่อเสนออาจารย์
ซึ่งต้องเดินทางไปเก็บข้อมูลแถวที่พักของยอด
“ยอด ตกลงวันเสาร์นี้นัดเจอกันที่ไหนดีล่ะ
เรารู้จักบ้านนายเลยนะ” หลินเอ่ย
“เอายังงี้นะครับคุณหลิน
เจอกันที่ร้านกาแฟอาแปะหน้าปากซอยทางเข้าชุมชนนะครับ สัก เก้าโมงเช้าเป็นไงครับ”
“ตกลงตามนี้นะ แล้วเจอกัน
วันนี้หลินกลับก่อนนะจะไปธุระกับแม่หน่อยน่ะ แล้วเมื่อไหร่จะเลิกเรียกคุณเสียทีนะเธอนี่”
หลินกล่าวลา
“ให้ผมเรียกอย่างนี้ดีแล้วล่ะครับ
เอาเป็นว่าเจอกันวันเสาร์ครับ สวัสดีครับ”
....ยอดนั้นรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่คุณหลินของเขาจะไปที่บ้านของเขา
แต่ก็อดไม่ได้ที่จะกังวลเพราะบ้านของเขานั้นมันช่างเก่าและไม่หรูหราเป็นที่สุด แต่ใจก็นึกภาวนาให้ถึงวันเสาร์ไวๆ
เมื่อถึงวันเสาร์หลินแต่งตัวทะมัดทะแมง เสื้อเชิ๊ตแขนยาวสีขาวกับกางเกงยืน
ซึ่งมันทำให้เธอดูสวยสง่า เพราะมันช่างเข้ากับทรงผมที่เหยียดยาว
เรียวขาที่ได้สัดส่วน พูดได้ว่าหนุ่มใดได้เห็นต้องมองเธอตาค้างทีเดียว
และเธอก็ออกจากบ้านหลังจากได้รับอาหารเช้าจากแม่ของเธอแล้ว
“หนูไปนะคะแม่ วันนี้ต้องทำรายงาน
ต้องไปเก็บรายละเอียดตั้งแต่เช้าหน่อย อาจจะกลับเย็นๆนะคะ” หลินกล่าวลาแม่เธอ
และขับรถคันงามออกไป เธอมาถึงบริเวณชุมชนซึ่งเป็นที่อยู่ของยอดเพื่อนของเธอ
และหลังจากที่เธอหาที่จอดรถเรียบร้อย เธอก็เดินหาร้านกาแฟที่นัดกับยอดเอาไว้
ซึ่งเมื่อมาถึงร้านกาแฟปรากฏว่า นายยอดนั้นได้มารอรับเธออยู่แล้ว
ซึ่งเมื่อยอดเห็นหลินเพื่อนสาวแสนสวยเท่านั้นก็ยิ้มอย่างออกหน้าออกตา
พร้อมเอ่ยทักทันที
“สวัสดีครับคุณหลิน
วันนี้คุณหลินสวยเหลือเกินครับ” ยอดกล่าวทัก
คำทักของเขาทำให้หลินถึงกับหน้าแดงก่ำด้วยความอาย
“แหมยอดเธอเนี่ยหยอดคำหวานให้เราแต่เช้าเลยนะ
แล้วมารอนานหรือยัง” หลินถามต่อ
“ไม่นานหรอกครับ สักครู่นี่เอง” ยอดกล่าวต่อ
“ไอ้ยอดเอ็งก็บอกเขาไปสิวะ
เอ็งมารอตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่เลย ฮ่า ฮ่า” เสียงอาแปะตะโกน
ออกมา
“โธ่แปะ ไม่ต้องบอกก็ได้น่า
ไปขายของต่อเถอะ ผมไปล่ะ” ยอดนั้นอายสุดขีดจึงตัดบท
“ไปกันเถอะครับ เดี๋ยวจะสาย
รายงานจะไม่เสร็จนะครับ” ยอดบอกหลินต่อ
“ดีเหมือนกัน
ไปเลยเถอะหลินจะได้กลับบ้านไม่ค่ำไปนักเดี๋ยวแม่เป็นห่วง”
....จากนั้นทั้งคู่จึงเดินเข้าไปในชุมชนเพื่อทำการเก็บข้อมูลเพื่อทำรายงานต่อไป
ซึ่งยอดได้พาไปตามสถานที่ต่างๆ ที่ทั้งคู่ต้องการและเพื่อสัมภาษณ์คนที่ต้องการ
ซึ่งแต่ละที่ก็จะมีคนที่ยอดรู้จักไปเสียเกือบทุกที่
และแต่ละที่ก็ทำให้หลินต้องอายบ้าง
เขินบ้างจากการแซวของแต่ละคนที่เข้าใจว่าทั้งคู่คงเป็นแฟนกันอย่างแน่นอน
เวลาผ่านไปจนบ่ายคล้อย เมื่องานเสร็จลง
“เอาล่ะวันนี้เสร็จแค่นี้แล้วล่ะ
คงพอสำหรับเสนออาจารย์นะ ยอดว่าไหม” หลินถาม
“ครับ คิดว่าพอ
แต่ตอนนี้ผมคิดว่าคุณหลินควรจะกลับได้แล้วครับเพราะฝนใกล้จะตกแล้วครับ” ยอดเอ่ยด้วยความเป็นห่วง
และไม่ทันขาดคำ ฝนก็เริ่มเทลงมาอย่างแรง ซึ่งทำให้ทั้งคู่ต้องหลบฝนพันวัน
“คุณหลินเข้าไปหลบฝนในบ้านผมก่อนดีกว่าครับ
อยู่ข้างหน้านี้เองครับ อยู่ตรงนี้เปียกหมดแน่ครับ” ทั้งคู่จึงวิ่งฝ่าสายฝนไปหาบ้านของยอด
ซึ่งอยู่ห่างไปประมาณไม่เกิน 5 หลัง
เมื่อทั้งคู่เข้าสู่บ้านเรียบร้อย ยอดจึงเปิดไฟ ซึ่งเป็นหลอดไส้ธรรมดา
และด้วยความที่ไม่สามารถเปิดหน้าต่างได้มันจึงเหมือนกับว่าอยู่ในตอนกลางคืน
หลินนั้นเนื้อตัวเปียกไปหมดเพราะฝนนั้นเม็ดใหญ่มาก และตกแรง
เสื้อของเธอที่เป็นสีขาวจึงเปียก
และแนบกระชับกับเรือนร่างทำให้เห็นยกทรงที่ปิดกันอกที่อวบอิ่มเท่านั้น ยอดนั้นเมื่อหันมาเจอจึงถึงกับมองด้วยความตกตะลึง
ซึ่งเมื่อหลินรู้ตัว
เธอจึงรีบปิดป้องทันใด
“ยอด เธอมองอะไรน่ะ ห้ามมองนะ ฉันอาย”
หลินบอกเสียงดุ
.....ยอดนั้นในตอนนี้เขาตกอยู่ในห้วงของภวังค์เสียแล้ว
เขาเดินไปหาหลินเพื่อนสาวอย่างลืมตัว ซึ่งหลินเองก็ทำอะไรไม่ถูกแต่ไม่กล้าร้องออกมา
ตัวเธอแข็งทื่อ ไม่มีแรงแม้แต่จะขยับหนี
....ทันใดที่ยอดถึงตัวหลิน
เขาก็ดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอด และก้มลงประกบปากจูบไปที่ปากบางสวยของหลินอย่างแผ่วเบา
และกลายเป็นบดเบียดในไม่ช้า
ลิ้นของเขาสอดเข้าไปหาความชุ่มชื้นข้างในสองมือประคองอยู่ที่สองแก้มของเพื่อนสาวอย่างบรรจง
หลินนั้นเมื่อได้รับการประทับจูบอย่างนุ่มนวลก็ถึงกับอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมแขนของเขา
โดยไม่มีอาการขัดขืนแต่อย่างใด และเริ่มที่จะจูบตอบเขาไปบ้าง ที่จริงแล้ว
หลินนั้นไม่เคยรังเกียจยอดเลยที่จน แต่เพราะยอดนั้นค่อนข้างเป็นคนสุภาพและมีน้ำใจ
ทำให้เธอชื่นชมและไว้ใจเป็นอย่างยิ่ง แต่วันนี้ผิดกัน
เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงปล่อยให้เขาล่วงเกินเธอได้ขนาดนี้
ยอดยังไม่ยอมถอนปากออก แต่พยุงตัวหลินไปหาที่นอนที่เป็นแค่เสื่อเท่านั้น
และดันตัวเธอลงนอน โดยที่หลินเองก็ทำตามอย่างว่าง่ายเช่นกัน
“อืมม์…นี่หรือรสจูบจากผู้ชาย”
หลินคิด ยอดถอนจูบออก พร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า
“เป็นของผมนะครับคุณหลิน” จากนั้นก็ไม่พูดต่อ
ซึ่งหลินเองตอนนี้ไม่สามารถตอบอะไรได้ทั้งนั้นเพราะเธออ่อนไปหมดทุกส่วนสัด
ก็ได้แต่ปล่อยให้เขาทำอะไรก็ได้ตามแต่เขาต้องการเท่านั้น ยอดจึงเริ่มใหม่จากซอกคอ
มือทั้งสองข้างช่วยกันปลดกระดุมเสื้อของหลินออกทีละเม็ดจนหมด และดึงมันออกมาจาก
ซึ่งมันทำให้เห็นฐานอกที่อวบอิ่มพอมือ อยู่ในบราเซียตัวน้อยนั้น
มือเขาตะปบลงไปอย่างลืมตัวพร้อมกับคลึงเคล้นไปมาอย่างหลงใหล
“ อุ้ยยอด…. “ หลินอุทานออกมาเมื่อเธอได้รับสัมผัสเช่นนั้น
ซึ่งไม่เคยมีชายใดเคยทำอย่างนี้มาก่อน มือของเขาค่อยสอดไปด้านหลัง
เพื่อปลดตะขอยกทรงออก และเมื่อมันเผยอออกมา ยอดถึงกับต้องมองอย่างไม่กระพริบตา
ร่างกาย เผยให้เห็นเนินอกอวบสล้าง ลายลูกไม้บนเนินอกไม่สามารถปกปิดความขาวนวล
และหัวนมของหลินที่ชูชันออกมาอย่างเด่นชัด หัวนมเม็ดเล็กสีแดงออกชมพูระเรื่อ
บนยอดอกกระเพื่อมขึ้นลงตามการหายใจ เพราะมันช่างสวยเสียเหลือเกิน
เขาก้มลงประกบกับติ่งเนื้อสีชมพูเรื่ออย่างจงใจ
ซึ่งมันทำให้หลินถึงกับต้องแอ่นอกรับการกระทำนั้นอย่างเลี่ยงไม่ได้
มือของเขาทั้งคลึงเคล้นหนักขึ้นเรื่อยๆ ปากนั้นเล่าใช่จะอยู่สุขมันช่างสร้างความปั่นป่วนให้กับหล่อนเสียเหลือเกิน
ปลายยอดชูชันนั้นบ่งบอกให้รู้ว่าอารมณ์ของเธอนั้นปรวนแปรเพียงใด
“ อูยย์….ยอด
ทำไมทำอย่างนี้กับหลิน” หลินอุทาน
ไม่มีเสียงตอบจากยอดอีกเช่นเคย
ปากและลิ้นของเขาตอนนี้ลามเลียมาจนถึงหน้าท้องอันแบนราบขาวนวลของเธอ
จนมาติดที่ขอบกางเกงยีนส์ที่ขวางกันอยู่
มือทั้งสองข้างของเขาเลื่อนลงมาจับที่สะโพกกลมกลึงไว้
“ ยอด…พอเถอะนะ
หลินไม่ไหวแล้วมันรู้สึกยังไงไม่รู้ โอยยย.” หลินครางออกมาอีก
“ผมกำลังจะพาคุณหลินขึ้นสวรรค์ครับ
ผมขอโทษที่ทำอย่างนี้ครับ ผมรู้ว่ามันไม่ดี แต่ผมหยุดตัวเองไม่ได้จริง ๆ ครับ
คุณหลินให้ผมเถอะนะครับ คุณหลินของผม” ว่าแล้วเขาจึงทำงานของเขาต่อไป
ปากของเขานั้น ตอนนี้ลามเลียอยู่ที่ส่วนกลางของร่างสาวสวย แต่เพียงภายนอกเท่านั้น
ซึ่งแค่นี้มันก็ทำให้หลินบิดกายเร้า ๆ อยู่ไม่ขาดสาย เขาค่อย ๆ
ปลอดกระดุมกางเกงยีนส์ออก และรูดซิปออกอย่างช้า ๆ และเมื่อเขาออกแรงเพื่อดึงมันออก
มือน้อย ๆ ของหลินก็กลับดึงไว้ไม่ยอมให้เขาถอด
“ไม่ยอด อย่าทำฉันเลยนะ ขอร้องล่ะ”
หลินร้องขอ
“ แล้วคุณหลินจะรู้สึกดีเองครับ ผมรับรอง”
ยอดตื๊อต่อ
ยอดจึงหันมาปลุกอารมณ์ของเพื่อนสาวที่อกอวบทั้งสองอีกครั้งหนึ่ง
ซึ่งขณะที่หล่อนเผลอนั้น เขาก็ค่อย ๆ ดันกางเกงยีนส์ออกทีละน้อยจนหลุดออก
เผยให้เห็นบั้นท้ายของหล่อนอย่างชัดเจน
ยอดพยุงตัวขึ้นพร้อมกับดึงกางเกงยีนส์ตัวนั้นออกอย่างนุ่มนวล ไม่รุนแรงแม้แต่น้อย
เพราะกลัวเพื่อนแสนสวยจะตกใจ เมื่อกางเกงยีนส์หลุดออกไปแล้ว ก็เหลือแต่กางเกงในตัวจิ๋วที่ใส่อยู่เท่านั้น
หลินถึงกับต้องปิดหน้า เพราะไม่เข้าใจตัวเองเช่นกัน
ว่าทำไมถึงปล่อยให้เขาทำเช่นนั้น ยอดแกะมือเธอออกพร้อมกับประกบจูบอีกครั้ง
ซึ่งครั้งนี้หลินตอบสนองอย่างดี
“ขอโทษนะครับคุณหลิน
นึกว่าเอาบุญเถอะนะครับ” เขาคิด มือนั้นหาอยู่สุขไม่
มันได้เข้าไปหาส่วนกลางลำตัวของหล่อนเพื่อสำรวจสิ่งเร้นลับ
เมื่อสัมผัสกับมันครั้งแรกจึงรับรู้ถึงความเปียกชื้นที่เกิดขึ้นกับตัวหลิน
มันหาใช่น้ำจากฝนไม่ แต่เป็นหยาดแห่งความต้องการที่เกิดจากฝีมือของเขานั่นเอง
มืออีกข้างที่เหลืออยู่จึงหันไปปลดกางเกงวอร์มของตัวเองออก
และปล่อยน้องชายออกมาสู่ภายนอกทันที ซึ่งตอนนี้มันพร้อมอยู่แล้ว
และเพื่อให้เธอรู้สึกคุ้นเคยกับมัน เขาจึงดึงมือน้อย ๆ ของหลินไปจับมันอย่างตั้งใจ
เมื่อมือสัมผัส หลินถึงกับสะดุ้งเฮือก เพราะขนาดของมันทำไมถึงใหญ่อย่างนี้
และยิ่งยอดจับมือเธอเพื่อรูดมันขึ้นลงแล้วเธอก็ยิ่งรู้สึกเสียวซ่านมากขึ้น
ใจหนึ่งก็อยากลอง อีกใจหนึ่งกลัวเสียเหลือเกิน
“เป็นของผมนะครับคุณหลิน” ยอดกล่าวซ้ำอีก
แต่คราวนี้เขาแทรกตัวเขาไปในหว่างขาของเธอและบรรจงดึงปราการด่านสุดท้ายของหล่อนออก
ซึ่งหลินเองก็ปล่อยให้เขากระทำเช่นนั้นอย่างว่าง่าย ตาเธอหลับพริ้ม
ไม่กล้ามองสิ่งที่จะเกิดขึ้น ยอดนั้นสุดจะทนทานต่อความต้องการของเขา
และเรือนร่างที่นอนเหยียดอยู่ตรงหน้านี้ช่างงดงามหมดจรดเสียกระไร เขาค่อย ๆ
จ่ออาวุธของเขาเข้าสู่เป้าหมายอย่างแผ่วเบา และเพียงมันสัมผัสที่ปากทางเท่านั้น
หลินถึงกับผวา ยันกายขึ้นไปด้านบน ซึ่งยอดเองนั้นก็ตามไปติด ๆ พร้อมกับค่อย ๆ
ชำแรกความสาวเข้าไปทันที
“อึ๊บ..” เสียงของหล่อนอุทานออกมา
เมื่อสิ่งแปลกปลอมนั้นได้แทรกเข้าไปในร่างกายเธอเสียแล้ว
ถึงแม้มันยังเข้าไปได้ไม่เท่าไหร่เท่านั้น
“ อดทนหน่อยนะครับ ไม่เจ็บหรอก
แล้วจะดีเอง” ยอดปลอบ จากนั้นจึงค่อย ๆ
บรรจงทำงานของเขาต่อไป ซึ่งตัวยอดเองก็รับรู้ถึงความคับตื้อนั้นเช่นกัน
หน้าสวยตอนนี้เหยเก เพราะความเจ็บแต่ไม่กล้าร้องออกมา เมื่อมันเข้าไปได้ถึงครึ่ง
ยอดจึงหยุดพักพร้อมกับตะบบมือไปที่สองเต้าที่แอ่นรับมืออยู่แล้วอย่างแผ่วเบา
พร้อมกับก้มลงดูดดุนปลายยอดทั้งสองข้างไปมา
“ อูยย์…ยอด
ทำไมเป็นแบบนี้” หลินครางออกมา
“ เดี๋ยวดีเองครับคุณหลิน อูย…ของคุณหลินดีจริง
ๆ ครับ” ยังไมทันที่หลินจะตอบ
ยอดชายนายยอดจึงกระแทกอาวุธของเขาเข้าไปจนหมด หลินเองถึงกับตาเหลือก
หน้ายาเหยเกร้องว้ายออกมาทันที เขาคาของเขาไว้สักพัก
เพื่อให้หญิงสาวคลายความเจ็บปวดสักนิด จึงเริ่มทำงานช้า ๆ
“อูย..ซี๊ด.. ยอด
หลินรู้สึกยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก” หลินครางระริก
“ผมจะทำให้นุ่มนวลที่สุดเลยครับ
จนกว่าคุณหลินจะต้องการมากกว่านี้นะครับ คุณหลินคนดีของผม อูยย์ แน่นดีจังครับ”
ยอดบอก ปากของเขาประจูบอีกครั้ง
คราวนี้หลินตอบโต้อย่างดีทีเดียว
มันจึงทำให้เขาลืมตัวโหมการทำงานอย่างหนักหน่วงขึ้นไปอีก
“โอยยย์ ทำไมรุนแรงอย่างนี้ยอด
หลินไม่ไหวแล้ว”
“ผมก็ใกล้เหมือนกัน พร้อมกันนะครับ”
จากนั้นเขาจึงดึงตัวขึ้นพร้อมกับเร่งทำงานอย่างเต็มที่
เพื่อให้ถึงจุดหมายที่รอมานาน
“โอยยยย์….” ทั้งคู่อุทานออกมาเกือบพร้อม
ๆ กัน พร้อมกับสายธารที่พุ่งเข้าสู่ประตูสวรรค์อย่างรุนแรง
ร่างของหลินกระตุกอย่างรุนแรง สักพักหนึ่งเพราะถึงจุดหมายเช่นกัน
ยอดยังคงคาอาวุธของเขาอย่างนั้นสักพัก ปากประกบจูบหลินด้วยความหลงไหลเป็นที่สุด
“ ดีไหมครับคุณหลิน ”
“ ยอดไม่น่าทำกับหลินแบบนี้เลย โธ่”
หลินตัดพ้อ พร้อมกับหลบหน้านายยอด เข้าไปสู่แผ่นอกของเขาทันใด
แต่ในใจแล้วมีรู้สึกดีอย่างประหลาด
“ขอโทษครับ ผมรักคุณหลิน
และพร้อมจะรับผิดชอบครับ ผมจะตั้งใจเรียน และทำงานสูง ๆ
เพื่อคุณหลินจะไม่อายใครครับ ผมสัญญา” ยอดออดอ้อนต่อ
จากนั้นยอดจึงถอนตัวออก พร้อมกับหันไปหาผ้าเช็ดตัวของเขา
เพื่อเช็ดคราบเลือดที่เกิดจากการกระทำเมื่อสักครู่
และให้หล่อนไปอาบน้ำชำระร่างกายเสีย
...หลินกลับถึงบ้านอย่างอ่อนระโหยโรยแรง
และไม่ได้ทักทายพ่อกับแม่ของเธอแต่อย่างใด ตรงขึ้นห้องนอนของเธอทันที
ตอนนี้เธอรู้สึกระบมไปหมดทุกสัดส่วน ยากที่จะบรรยายได้
เพราะมันทั้งความสุขที่ได้รับจากยอด
และความเจ็บปวดที่บังเกิดขึ้นในกามกิจนั้นเช่นกัน
ที่จริงแล้วเธอไม่ได้รังเกียจยอดเลยสักนิด
แต่ติดที่เธอนั้นก็มีชายในฝันของเธออยู่แล้วเช่นกัน
“โธ่ นี่เราทำอะไรลงไป ทำไมถึงปล่อยให้ยอดทำร้ายได้นะ
แล้วจะเอาหน้าที่ไหนไปพบน้ายุทธได้ล่ะ” หลินคิดอยู่ในใจ
อันที่จริงแล้วเธอหลงรักน้าของเธอเป็นที่สุด
ที่เป็นความรักที่ไม่ใช่อากับหลานแต่เป็นอย่างชายหญิง
ซึ่งคงเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน จากนั้นเธอจึงเผลอหลับไป จนถึงเช้าวันต่อไป
.... วันรุ่งขึ้นเธอไปมหาาลัยปกติเพื่อส่งงาน
แต่วันนี้เธอเลี่ยงที่จะสนทนากับยอดตลอดเวลา
จะคุยก็ต่อเมื่อจำเป็นเท่านั้นซึ่งก็เฉพาะที่มีปัญหาเรื่องรายงานเท่านั้น
หลังจากเรียนเสร็จเธอก็กลับบ้านทันที ซึ่งยังความสงสัยให้กับเพื่อน ๆ เป็นอย่างมาก
โดยเฉพาะยอดแล้ววันนี้เป็นวันที่แย่ที่สุดสำหรับเขาเลยทีเดียว
...........................................................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น